Αγιολογικά

Ο άγιος Σεραφείμ γεννήθηκε στο Κούρσκ της Ρωσίας στις 19 Ιουλίου του 1759 και ονομάσθηκε Πρόχορος. Οι γονείς του ήταν ευκατάστατοι έμποροι. Σε ηλικία δέκα ετών άρχισε να μαθαίνει με ζήλο τα ιερά γράμματα, αλλά αρρώστησε ξαφνικά χωρίς ελπίδα αναρρώσεως. Στην κρισιμότερη καμπή της ασθένειας είδε στον ύπνο του την Παναγία, η οποία υποσχέθηκε ότι θα τον επισκεφθεί και θα τον θεραπεύσει, όπως και έγινε. Νέος εγκαταλείπει το πατρικό του σπίτι και πηγαίνει να μονάσει στη μονή του Σάρωφ. Η δοκιμασία του διαρκεί οκτώ χρόνια. Στις 13 Αυγούστου του 1786 κείρεται μοναχός με το όνομα Σεραφείμ και λίγο αργότερα χειροτονείται διάκονος. Το 1793 χειροτονείται ιερέας και επιδίδεται με μεγαλύτερο ζήλο και αγάπη στον πνευματικό αγώνα. Με την ευλογία του Ηγουμένου εγκαταλείπει τη Μονή και αποσύρεται μέσα στο πυκνό δάσος του Σάρωφ. Ζει δεκαπέντε χρόνια σε τέλεια απομόνωση, με αυστηρή νηστεία, αδιάλειπτη προσευχή, μελέτη του Θείου Λόγου και σωματικούς κόπους. Τελειώνοντας την αναχωρητική ζωή επανέρχεται στη Μονή του Σάρωφ και κλείνεται στην απομόνωση για άλλα δεκαπέντε χρόνια. Μετά τον εγκλεισμό του, γέροντας πια στην ηλικία, αφιερώνεται στη διακονία του πλησίον, του ελάχιστου αδελφού. Ο άγιος κοιμήθηκε με ειρήνη στις 2 Ιανουαρίου του 1833.